Kontynuacja prac konserwatorskich na cmentarzu w Drohobyczu (Ukraina)
Zadanie stanowi kontynuację prac konserwatorskich na Cmentarzu w Drohobyczu. W tym sezonie przeprowadzone zostaną prace konserwatorskie przy rzeźbach tzw. płaczek, ustawionych przed położoną naprzeciw głównego wejścia kaplicą p.w. św. Krzyża – rodzinnym grobowcu zasłużonych dla RP rodziny Nahlików.
Autor rzeźb ani ich pierwotna lokalizacja nie są znane. W obecne, eksponowane miejsce, zostały przeniesione w trakcie porządkowania cmentarza. Figury są jednymi z najbardziej wartościowych realizacji rzeźbiarskich na terenie nekropoli.
Drohobycki Cmentarz otwarto 3 maja 1790 roku. Jest to jeden z najstarszych zachowanych katolickich cmentarzy Rzeczypospolitej. Starszy od Cmentarza Rakowickiego w Krakowie, Cmentarza Powązkowskiego w Warszawie czy też Cmentarza Na Rossie w Wilnie. Niewiele wcześniej, bo raptem o 4 lata, otwarto Cmentarz Łyczakowski we Lwowie. Nekropolia w Drohobyczu jest miejscem unikalnym i stanowiącym szczególną wartość zarówno historyczną, jak i artystyczną. To miejsce pochówku zasłużonych osób i rodzin dla miasta i kraju. Znajdują się tam groby rodzinne Piechowiczów, Urbanowiczów, Chochłachiewiczów, Neumanów; Nahlików. Na cmentarzu spoczywają m.in prezydent Drohobycza Rajmund Jarosz oraz burmistrz Jan Niewiadomski. Grób rodziców rzeźbiarza Ignacego Łobosa został wykonany na wzór grobu rodziców Brunona Schulza, za osobistą jego zgodą. Na nekropolii zachowały się również zbiorowe mogiły ofiar NKWD z 1941, a także upamiętnienia powstańców i żołnierzy.
W okresie radzieckim cmentarz przetrwał, ale wiele pomników uległo dewastacji. Po odzyskaniu niepodległości porządkowaniem cmentarza i ratowaniem nagrobków zajęli się miejscowi Polacy oraz potomkowie pochowanych drohobyczan.
