Konieczna konserwacja obrazu z XVIII w. „Złożenie do grobu” z Katedry Łacińskiej we Lwowie Polonika

Obraz olejny na płótnie „Złożenie do grobu” powstał prawdopodobnie w XVIII w. Wydaje się, że był poddawany kilkukrotnie pracom naprawczo-konserwatorskim. Jest bardzo silnie przemalowany, co zakłamuje oryginalny wygląd dzieła. Jego stan w chwili obecnej można określić jako prawie dostateczny. Jest to wysokiej klasy dzieło, prawdopodobnie o włoskich konotacjach. Zakres prac przewiduje wykonanie pełnego spektrum prac konserwatorskich i restauratorskich przy obrazie, służących przywrócenie dziełu wartości artystyczno-estetycznych. Przewiduje się także wykonanie koniecznych badań laboratoryjnych, dopełniających wiedzę o obrazie, oraz opracowanie dokumentacji konserwatorskiej. W chwili obecnej obraz znajduje się w pomieszczeniach dostępnych tylko dla nieznacznej grupy odwiedzających świątynię, po zakończeniu prac zabytek zostanie wyeksponowany w widocznym miejscu w katedrze.

Program prac przy obrazie zakłada: wykonanie dokumentacji opisowej i fotograficznej stanu zachowania obrazu przed konserwacją; demontaż ramy i obrazu; wstępne oczyszczenie obrazu z luźnych zanieczyszczeń; przeprowadzenie badań fizycznych obrazu: w świetle białym – rozproszonym, bocznym, odbitym; w promieniowaniu UV; w promieniowaniu IR; pobranie próbek warstw malarskich i przeprowadzenie badań materiałowych: określenie stratygrafii, pigmentów i wypełniaczy oraz spoiw warstw malarskich; kontrolę stanu zachowania warstw malarskich: podklejenie i zabezpieczenie lica malowidła bibułką japońską; zdjęcie malowideł z krosien; prostowanie krawędzi (krajek) obrazów; lokalne podklejenie warstw malarskich; dezynfekcję całego obiektu, dezynsekcję krosna; mechaniczne oczyszczenie odwroci obrazów; prostowanie powierzchni obrazu; wykonanie testów wrażliwości warstw malarskich na działanie środków powierzchniowo czynnych, rozpuszczalników, wilgoci i temperatury; określenie rodzaju i zakresu wtórnych nawarstwień: werniksów, retuszy, przemalowań; oczyszczenie malowidła z wtórnych werniksów, ze zmienionych optycznie retuszy i przemalowań; usunięcie wadliwych kitów; korektę pozostawionych w obiektach historycznych uzupełnień; całościową impregnację warstw technologicznych obrazu; zabezpieczenie werniksem retuszerskim warstw malarskich oraz uzupełnienie ubytków zaprawy i opracowanie powierzchni kitów; naciągnięcie obrazu na krosna; położenie na lica obrazu werniksu pośredniego; wykonanie retuszu warstw malarskich oraz zabezpieczenie powierzchni warstw malarskich werniksem końcowym z blokerem UV. 23. Ostatnim elementem zadania będzie przygotowanie dokumentacji konserwatorskiej.