Prace renowacyjne na wileńskich nekropoliach na Litwie
Program Ministra „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą”
Projekt zakłada kontynuację prac na wileńskich cmentarzach, na których znajdują się nagrobki Polaków zasłużonych dla polskiej nauki, kultury, bądź zaangażowanych w działalność patriotyczną.
W 2024 r. do prac konserwatorsko-restauracyjnych wytypowano nagrobek Apolinary Platerowej na cmentarzu na Starej Rossie. Apolinara z Żabów Plater (ur. ok. 1780 – zm. 1847 r.) była córką Ludwiki Kiełpsz i Tadeusza (herbu Kościesza), wojewody połockiego, kawalera orderów Św. Stanisława i Orła Białego, przyznanych przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. Regulacje prawne w Wielkim Księstwie Litewskim do XIX w. zezwalały kobietom na dziedziczenie majątków po rodzicach i zarządzanie nimi wyłącznie pod nadzorem mężów, a jedynie wdowom dawały możliwość dożywotniego rozporządzania majątkiem po mężu. Apolinara Plater postanowiła samodzielnie zarządzać ojcowizną żyjącego męża, co pogwałciło przyjętych zasad społecznych. Żeliwny nagrobek z końca pierwszej połowy XIX w. usytuowany jest w pobliżu zachodniego odcinka muru ogrodzeniowego, przy ul. Rasu. Pomnik nagrobny w chwili obecnej stanowi żeliwny cokół ustawiony na dwustopniowej podstawie. Na frontowej ścianie cokołu znajduje się pole inskrypcyjne. W centralnej części pozostałych trzech ścian cokołu znajduje się płaskorzeźba w formie wieńca spiętego wstęgą. Narożniki pola inskrypcyjnego oraz pozostałych ścian ozdabiają po cztery rozetki. Dolna część cokołu jest lekko profilowana. Dwustopniowa podstawa posiada stopnice lekko wysunięte przed lico podstopni i o zaokrąglonej krawędzi. Całość żeliwnego pomnika spoczywa na granitowych blokach.
