Ratowanie polichromii kościoła w Tywrowie na Ukrainie (etap III)
Program Ministra „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą”
Świątynia i klasztor podominikański były wybudowane w 1760 r. w stylu barokowym. Razem tworzą ciekawy kompleks architektoniczny. Jest to największy kościół na Podolu i w latach swojej świetności prawdopodobnie był największym sanktuarium maryjnym na wschodnich rubieżach Polski. W środku kościół był ozdobiony freskami na suficie oraz na bocznych kolumnach. Ozdobami kościoła były: główny ołtarz z obrazem Matki Bożej Tywrowskiej, siedem ołtarzy bocznych, organy oraz ambona w formie „łodzi zbawienia”. W czasach Związku Radzieckiego w budynku kościoła znajdowała się fabryka plastiku. Od 90. ubiegłego stulecia lat kościół popadał w coraz większą ruinę. Podejmowane od trzech lat prace konserwatorskie i restauratorskie mają na celu przywrócenie obiektowi – o dużej wartości historycznej i artystycznej – dawnej świetności.
Działania podejmowane w 2024 r. będą się koncentrowały na odnowieniu zniszczonych elementów polichromii na ścianach, pilastrach i stropach w sanktuarium Matki Bożej Tywrowskiej. Prace będą polegały na uzupełnieniu zniszczonych partii dekoracji malarskiej. Uzupełnienia zostaną wykonane na podstawie zachowanych i zakonserwowanych polichromii. Odtworzona dekoracja będzie obejmowała elementy powtarzalne na powierzchniach pierwotnie malowanych. Powierzchnie zostaną zaaranżowane w taki sposób, aby pokazać pierwszą warstwę polichromii z końca XVIII wieku i zachowane wtórne XIX-wieczne. Prace konserwatorsko-restauratorskie będą też podjęte przy zachowanych filarach, które wymagają opracowania formy, założenia wyprawy i odtworzenia w technice oryginału 30 zniszczonych liści akantu. Liście zachowały się w formie destruktu, co pozwala na odtworzenie wszystkich elementów zdobienia filarów. Zachowane oryginalne liście będą eksponowane na wystawie w muzeum – Memoriale.