Remont budowlano-konserwatorski więźby i pokrycia dachu kościoła Trójcy Przenajświętszej w Pomorzanach Polonika

Parafia, a tym samym kościół istniał w Pomorzanach już w 1483 r. Była to świątynia drewniana, która uległa pożarowi w 1674 r. w wyniku najazdów tatarskich. Na rozkaz Jana III Sobieskiego rozpoczęto budowę nowego drewnianego kościoła. Jan III wyposażył go w ozdoby z chorągwi tureckich zdobytych pod Chocimiem oraz dzwon odlany z armat. Dzwon zachował się w obecnym kościele do dziś. Jednocześnie król polecił budowę nowego, murowanego kościoła. Świątynia została konsekrowana w 1819 r. Obecny kościół w Pomorzanach był budowany bardzo długo. Nie wiadomo czy budowla uzyskała swoją formę w czasach Jana III pod koniec XVII w., kiedy rozpoczęto kładzenie fundamentów, czy w 1748 r., kiedy wzniesiono mury do wysokości okien. Obiekt został wykończony na początku XIX w. w dwóch fazach budowlanych. Pierwsza przypada na lata 1806–1808, gdy wyprowadzono mury do pełnej wysokości i przykryto ją prowizorycznym dachem, druga na lata 1812–1816, kiedy położono sklepienia. Budowę tej ostatniej fazy dokończył architekt Ignacy Aprile. Fasada pomorzańskiego kościoła może być uznawana za dzieło wczesnego klasycyzmu. Kościół przetrwał I i II wojnę światową bez większych strat. W 1933 r. parafia stała się częścią nowo utworzonego Dekanatu Zborów. Kościół został zamknięty w latach pięćdziesiątych XX w. i pozostawał opuszczony do 1990 r. Wówczas został zwrócony miejscowej społeczności katolickiej.

Prace przeprowadzone w 2024 r. obejmowały:

1. Wymianę deskowania na nowe impregnowane.

2. Wymianę całkowicie porażonych i zdegradowanych drewnianych elementów więźby; elementy drewniane pozostawione w konstrukcji zaimpregnowano p.poż. i biologicznie.

3. Pokrycie dachu transeptu południowego blachą tytan-cynk Silesia oraz kosza na styku transept południowy/prezbiterium.

4. Montaż na transepcie południowym nawy nowych rynien dachowych i spustowych.