Projekt budowlano-konserwatorski remontu kościoła w Włodzimierzu Wołyńskim wraz z ekspertyzą stanu technicznego
Murowany barokowy kościół farny we Włodzimierzu Wołyńskim pw. św. Joachima i św. Anny stanął na miejscu drewnianego kościoła fundacji księżnej Anny Zabarskiej z (1554 r.), który został zniszczony w pożarze w 1736 r. Jego fundatorem był biskup Adam Woyna Orański, sufragan kamieniecki, który konsekrował świątynię.
Kościół nawiązuje do baroku wileńskiego z trójnawową, dwuwieżową bazyliką. Jego fasadę wieńczy trójkątny szczyt oparty na pilastrach. W nawach i podziemiach świątyni widoczne są sklepienia krzyżowe i kolebkowe. W prezbiterium znajduje się piękny ołtarz rokokowy. Na ścianie z lewej strony od wejścia umieszczona jest tablica z płaskorzeźbą i inskrypcją przedstawiającą klęczącego w zbroi podhoreńskiego rycerza przed figurą Matki Boskiej (XVII w.). W pobliżu znajdowały się zabudowania klasztoru Kapucynów, rozebrane w 1833 r. przez Rosjan po powstaniu listopadowym. Według legendy, w 1794 r. w klasztorze ukryte zostały kosztowności należące niegdyś do skarbu I Rzeczypospolitej. Do 1920 r. w tym kościele miały być przechowywane polskie insygnia koronne.
Parafia przetrwała II wojnę światową. W 1958 r. została zlikwidowana przez władze komunistyczne. Obiekt popadł w ruinę w czasach sowieckich. Kościół został zamknięty, zdewastowany (zniszczeniu uległy organy i ołtarz główny), a następnie zaadaptowany na kawiarnię i salę koncertową. Dzwonnica została rozebrana. Świątynia została oddana wiernym w 1992 r.
W ramach zadania wykonano projekt budowlano-konserwatorski remontu dachów kościoła we Włodzimierzu Wołyńskim. Zakres zadania obejmował również wykonanie prac ratunkowych i zabezpieczających związanych z doraźnymi naprawami i zabezpieczeniem pokrycia dachowego obiektu. Opracowanie dokumentacji projektowej poprzedziły badania i sporządzenie ekspertyzy stanu technicznego.
